Dagelijkse dingen

Mijn dagelijkse dingen zijn niet meer zo vanzelfsprekend. De meest simpele dingen, zoals boodschappen doen, zijn tegenwoordig een enorme uitdaging. Even in de stad een kop koffie drinken kan resulteren in anderhalve dag bedrust. Ik zal proberen om een aantal van die dingen beter uit te leggen en te laten zien wat het met mij doet en hoe ik het probeer op te lossen.

Allereerst het meest simpele, thuis zijn. Gewoon in je eigen woonkamer zitten, misschien met een film of serie. Hoe simpel kan het zijn? Maar dan komen de kinderen uit school. Vol enthousiasme vertellen ze wat ze allemaal hebben gedaan, laten een knutsel zien, vragen of je even in de schoolapp wil kijken, want juf heeft leuke foto's gemaakt. Hartstikke leuk en gezellig, maar de enorme vrolijke energie die om hen heen hangt en de enthousiaste stemmetjes, zorgen bij mij voor een enorme boost aan prikkels.  Mijn "thermometer" schiet dan van 0 naar 10, ik voel me ineens heel boos worden en blokkeer volledig. Hiervoor heb ik mijn eigen plek gecreëerd.  Waar eerst een schuur was, staat nu een bed, heb ik een bureau, een tafeltje en een vloerkleed. Ik heb er zelfs een Playstation :)  Zodra ik merk dat ik erg overprikkeld raak of ik weet van tevoren dat er veel prikkels aankomen, trek ik mij hier heerlijk terug.

Laten we even wat boodschappen gaan halen. Je snapt hem al, dat doe ik niet op de drukke momenten, maar het liefst rond 10:00 - 10:30. Dan is het niet zo druk. Ik neem altijd een winkelwagen. Ook als ik weinig hoef te hebben, want daarmee kan ik een stukje voor mezelf afbakenen. Dat helpt super. De eerste boodschappen liggen in de kar en dan besluit iemand dat er een kassa extra open moet. Dat wordt bij onze Lidl zo verschrikkelijk hard omgeroepen dat zelfs Nick zich kapot schrikt. Ik heb er al eens iets van gezegd en gevraagd of dat nou niet iets zachter kan. Daar werd om gelachen en het werd weggewuifd. Nu kun je zeggen, laat Nick lekker de boodschappen doen, maar ik wil zelf dit blijven doen. Nick is wel bijna altijd mee voor het geval ik ineens volledig dichtsla. Wel heb ik tegenwoordig oordoppen mee. Althans, ik probeer er aan te denken ze mee te nemen.

Een kop koffie drinken in de stad. Hartstikke gezellig, daar ben ik altijd wel voor te porren. Ook hier geldt dat ik dat op rustige momenten doe. Zaterdagmiddag rond lunchtijd is een NO GO. En dan zit ik heerlijk aan een cappuccino en dan begint het klokkenspel van de kerk te spelen, iemand besluit dat de radio wel een stuk harder kan, er komen 3 schoolklassen gillend voorbij of er komt een ambulance met sirenes langs racen. Allemaal zaken waar ik geen grip op heb, die ik niet kan voorspellen en die gewoon erbij horen en normaal zijn, maar het zorgt er wel voor dat ik naar huis moet en de rest van de dag in bed lig.

Dan kunnen we natuurlijk kiezen voor iets rustgevends. Een mooie wandeling in de natuur, daar kan niets fout gaan. Nou, dat kan dus wel, haha.
Dan loop ik heerlijk door een prachtig bos, te genieten van de stilte of de vogeltjes, de prachtige omgeving, de mooie beekjes en dan zijn er blijkbaar een aantal zieke bomen die omgezaagd moeten worden. Je raadt het al, geen succes. Of je moet een stuk langs een fietspad en er komt een scooter keihard langs met heel veel lawaai. Oordoppen zouden een optie kunnen zijn, maar ik wil die fijne geluiden van de natuur ook niet missen.

Het huishouden komt tegenwoordig bijna volledig op Nick neer. Stofzuigen bijvoorbeeld, dat zuigt niet alleen het stof op, maar ook mijn energie potje wordt volledig leeggezogen. Toch wil ik wel bij blijven dragen aan het huishouden. De was ophangen geeft mij ergens wel een beetje rust, dus dat is mijn taak. En ik wil nog weleens het toilet schoonmaken, want dat is niet zo'n heel grote klus.