In 1 jaar tijd van hersenschudding & pcs naar een hele marathon
DONEER JE MEE?
Aan de buitenkant zie je niks, maar ik heb een hersenschudding opgelopen en last van pcs. Een jaar na mijn ongeval ga ik de marathon van Berlijn lopen. Hiermee wil ik aandacht vragen voor gezonde hersenen en zo veel mogelijk geld ophalen voor de Hersenstichting.
De Hersenstichting zet zich al meer dan 30 jaar in voor een prachtig doel: hersenaandoeningen voorkomen, behandelen en mensen mee laten doen in de maatschappij.
Wil jij hierbij helpen en steun je mij in dit avontuur? Doneer dan via mijn inzamelingsactie.
Lees hieronder verder (2 min) voor mijn verhaal:
Mijn naam is Isabelle Jansen en ik heb op 22 september 2023 een hersenschudding opgelopen en nog steeds last van PCS. Te veel alcohol en een elektrische fiets waren voor mij funest. Ik heb ervaren hoe hersenletsel je hele leven op zijn kop zet en hoe ongelofelijk gecompliceerd ons brein is. Er is heel veel onduidelijkheid over hersenschuddingen en hoe je ervan herstelt.
Er is méér bekendheid voor en onderzoek naar hersenaandoeningen nodig.
Meer dan 4.000.000 mensen in Nederland hebben te maken met een hersenaandoening. Eén op de 4 mensen krijgt hier in zijn leven mee te maken. En dit aantal neemt alleen maar toe. Van dementie, parkinson, een beroerte, depressie en migraine tot hersenletsel na een ongeluk. In mijn geval een hersenschudding, ofwel 'licht traumatisch hersenletsel' én 'Postcommotioneel Syndroom' (PCS). Als je langer dan 3 maanden last hebt van de symptomen, spreek je van pcs. Hier zit ik ruim overheen.
Mijn val zorgde ervoor dat mijn leven letterlijk in één klap veranderde.
Van een druk sociaal leven, fanatiek sporten, een veeleisende baan en weinig rust, naar alleen thuis zonder telefoon, zonder geluid, in het donker. Elke prikkel was er eén te veel. Wat er toen overbleef, waren mijn eigen gedachten. Ik was gewend aan een strakke planning, structuur en enorm fan van duidelijkheid. Daar was niks meer van over. Een hersenschudding, wat is dat? En vooral, hoe kom ik er zo snel mogelijk van af. Snel is in dit proces niet helemaal het juiste woord, want één ding is zeker: herstellen van een hersenschudding kost tijd.
Ook mentaal is het een flinke strijd. Iedereen gaat door terwijl je zelf stil komt te staan. Eerst kon ik doen en laten wat ik wilde en ineens ging dat niet meer. Dat meemaken is echt geen pretje. Word het ooit beter? Word ik ooit weer de oude? Houd deze ellende ooit op? Hoe lang gaat het nog duren? Allemaal vragen waar niemand antwoord op heeft. Inmiddels gaat het de goede kant op, maar "goed" blijft relatief. Herstel kan je niet forceren. Daarvoor moet je juist rust nemen. Rust nemen wilde ik helemaal niet. En ik leer nu: rust is de sleutel voor herstel.
Ook al voelt deze tijd als het meest pittige wat ik ooit heb meegemaakt, haal ik er op lange termijn ook ontzettend veel moois uit. De marathon lopen voor het goede doel, is daar onderdeel van. Als ik vóór mijn hersenschudding de uitdaging was aangegaan om een marathon te gaan lopen, had ik de allersnelste tijd willen neerzetten. Nu ben ik blij als ik de finish haal. Meedoen is in dit geval belangrijker dan winnen.
Mijn vader heeft in zijn leven al 2 keer een marathon gerend, waaronder die van Berlijn precies 20 jaar geleden. Ook is hij degene met wie ik telkens het bos in ging na mijn ongeluk om te bewegen en met hem wilde ik dit avontuur aan gaan. We zouden dit samen als vader en dochter doen en samen over die verdomde finish rennen. Helaas is mijn vader in de tussentijd geblesseerd geraakt en niet in staat om de marathon te kunnen rennen. Ik zal het dus zonder hem moeten doen.
Gelukkig ga ik niet alleen rennen want ik heb mijn broer Tim weten te strikken om mee te rennen. Het wordt nu dus niet de marathon met mijn vader, maar met mijn lieve broer! Hij woont in Lissabon, waardoor we niet samen hebben kunnen trainen, dus ons eerste loopje samen dit jaar zal gelijk een bijzondere worden!
Steunen jullie ons en draag jij ook je steentje bij aan gezonde hersenen voor iedereen?
DONEREN? GEWOON DOEN.
Heel erg bedankt dat je de tijd hebt genomen om mijn verhaal te lezen! Met elk bedrag dat je doneert ben niet alleen ik, maar zijn alle mensen die te maken hebben of gaan krijgen met een hersenaandoening jou (jullie) voor eeuwig dankbaar <3
Benieuwd hoe jij je eigen hersenen gezond kan houden en wil je meer weten over mijn ervaringen en kennis over hersenschuddingen, neem dan een kijkje op mijn Instagram “@gewoonjansen”