Zondag 13 oktober, de dag van de marathon Eindhoven.

Zaterdag 12 oktober vertrekken we naar Eindhoven, eerst naar sportcentrum Essink om daar 45 min mijn benen los te fietsen. Omdat ik bij club  www.thechariot.nl  werk en ook als je als sporter lid bent van een sportschool dat aangesloten is bij www.exclusievesportcentra.nl kan je gratis sporten bij een sportschool dat daar bij aangesloten is als je bv een weekendje weg of op vakantie bent. Klaar met fietsen en op naar het hotel. Samen met vrienden, Xander loopt ook de marathon. We verblijven in www.hotelbenno.com . Een eenvoudig maar net hotel, een ontspannen uitvalsbasis in het hart van Eindhoven. De eigenaren laten je meteen thuis voelen en zijn erg gastvrij! We komen bij het inchecken aan het kletsen en het komt ter sprake waarom de ik marathon loop en doe mijn verhaal. Ze verteld dat hun dochter nog veel jonger dan mij ook niet aangeboren hersenletsel heeft door een val van het paard. S' avonds eet ik mijn eigen maaltijd want ga het risico niet nemen dat het verkeerd valt. Ik heb ook nog eens darmprobemen/dolicholon en moet glutenvrij en lactose vrij eten want hier reageren mijn darmen meteen op. Toen ik in het ziekenhuis lag ging dat ook nog eens niet goed, 8 dagen niet naar de wc gekund en lag krom van de pijn. Later s'avonds drinken we nog wat met Xander en Jertske en gaan optijd slapen want 7:00 willen we ontbijten. Prima geslapen, goed ontbeten en wij komen hier zeker nog eens terug.

Op naar de start, het hotel ligt op wandelafstand en auto kan bij het hotel blijven staan. Op zoek naar startvak D wave 2. Vriend/coach Frank is daar en komt mij steunen en aanmoedingen en hij had zijn kijkplan al naar mij geappt bij hoeveel km hij zou staan. Zo fijn! Want hij stelde me ook gerust door er te zijn. Eenmaal in startvak kom ik natuurlijk aan de kletst, ik praat nog al veel en ben erg druk (altijd ;-) )  Yes we gaan beginnen! Starten, horloge aan en ik loop en drink, en gelletjes volgens plan. Ik loop heerlijk! Wat heb ik onwijs genoten van het brabantse publiek die mijn naam riepen en aanmoedingen. De kindjes die je een highfive willen geven. Ook veel gekletst onderweg en mijn verhaal verteld, hopend op nog meer donties. Ik ben zo dankbaar en trots dat mijn lijf dit weer kan! Wetende dat het anders  had kunnen zijn..... daar moet ik maar even niet aan denken. Ook zaten er emotionele momentjes bij, de ambulance hoorde en zag ik een paar keer, daar kan ik nog steeds niet tegen. En ik hoorde het liedje engelbewaarder, dat was altijd op de radio als mijn broertje van mij terug ging toen ik in het ziekenhuis lag. Ook zoeken waar Daniel stond, mijn steun en toeverlaat die er altijd voor me is stond me trots en blij mij aan te moedingen, foto's te maken ,en hield iedereen op de hoogte door middel van de foto's. Nadien vertelde hij mij dat hij het even een momentje moeilijk had omdat hij moest denken dat hij me bijna kwijt was geweest, maar zo blij was mij nu hier blij weer rond te zien rennen en wel voor een heel goed doel! Ik wist precies bij hoeveel km punten Frank stond en vertelde hem hoe het ging. Hij had extra gelletjes bij zich voor het geval dat, maar ik was goed voorbereid. Nouja niet helemaal want ik kreeg op de kop van hem waar mijn lange broek en jasje was voor en na de marathon want ik stond te klappertanden . Vergeten, euh... iets met geheugen. Maar hij was mijn reddende engel.

Tijdens het lopen niet koud gehad, ook geen last van pijntjes want vanaf 22 september was ik geblesseerd en waardoor  ik op de elliptigo moest trainen. Ik liep heerlijk! Bij 30 km zei iedereen dan krijg je het moeilijk en komt de man met de hamer. Ik maar denken wanneer komt ie nou?! Euh niet! Omdat ik niet te hard van start ben gegaan. Frank zei ook altijd toen ik triathlon deed dat ik iets te goed kon doseren. Klopt maar ik wil niet zo diep gaan. Daniel zei altijd je komt de finish over net of je het nog een keer kan doen. Ja er zit meer in me! Dat bevestigde Frank de dag na de marathon weer! Wel was ik opzoek naar mijn eigen man die bij de finish stond samen met Frank, daardoor kon ik zelfs nog wat versnellen. Als een blij ei op naar de finish! Xander was al een tijdje gefinisht in een toptijd van 3:10! Super gedaan vriend! 

In 3:46:20  finishte ik!!!

Yeah I Did It! Blij! 

Dankbaar! Wetende waar ik waar van dan kom. En blij met mooie medaille. Minder blij werd ik van als die mensen waar ik door heen moest na de finish, aaaah, prikkels en ik raakte in paniek. Ik liep ook de hele marathon met zonnebril en loops oordopjes in voor prikkelverwerking. Daniel gevonden en de emoties kwamen er uit,snik! Ik kreeg lieve cadeautjes, en een verrassing van vriendinnen. Frank nam me mee achter op zijn fiets want wandelen was niet meer zo fijn. We gingen de medaille graveren en hij gaf me zijn warme jas en trui, theetje er bij en ik was wat warmer en hij bracht me naar het hotel. Daniel was ondertussen al terug gewandeld naar het hotel waar ik nog heerlijk kon douchen en nog na gekletst met Xander en Jertske. Toen ging dit stijfe wijf haha op de achterbank van de auto liggen en lekker slapen naar huis. Mijn telefoon en social media waren ontploft met mega veel lieve berichtjes. En mijn ouders die zelf nog wat hadden geplaatst op tv, omroep Brabant. Thuis lekker sushi gegeten en optijd mijn bed in! Herstellen! De dag na de marathon deed ik niks, alleen goed eten, drinken, wisselbaden nemen en slapen is het enige wat ik deed want de trap afkomen was een ramp. Mijn ouders die op bezoek kwamen heb ik maar boven laten komen haha. De 2e dag ging beter gewandeld met een vriendin en s'avonds naar mijn werk ,ik was vrij maar even gegaan om los te fietsen en flexibiliteit oefeningen te doen. En dag 3 heeft Jesse de fysio mijn benen fijn los gemasseerd. Dit was zeker niet mijn laatste marathon! Geen doel hebben past denk ik niet bij mij, al met mijn hoofd bij de volgende marathon maar dan voor een snellere tijd, zonder te veel te kletsen. Grootste doel in iedergeval gelukkig, gezond en fit blijven!

Bij deze wil ik jullie allemaal bedanken voor de mega vele reacties en de donaties! Wat een bedrag! Dankbaar! Zo blij, en zo nodig voor meer onderzoeken wat gezonde hersenen willen we allemaal en het kan je zomaar over komen! De hersenen zijn zo complex en daar weten ze nog lang niet alles van.

Bij deze wil ik ook www.woest-sport.nl bedanken voor hun actie die ze voor mij deden en een heel bedrag hebben op gehaald wat boven op mijn actie komt.

Frank voor je steun, aanmoedigen en schema's www.heldoorncoaching.nl zonder jou had ik dit niet gekund.

Ferron en Jesse van www.fysio-eibergen.nl zonder jullie niet pijnvrij. 

Club www.thechariot.nl waar ik ook deels mijn trainingen en flexibiliteit oefeningen doe. Tevens zo dankbaar dat ik weer lekker kan werken na mijn ongeluk. Love my job! 

Op naar de toekomst, een gezond, fit en gelukkig leven.

Liefs Colette